Amsterdam

Geplaatst op 20-11-2016  -  Categorie: Verhalen Kano  -  Auteur: Agnes

Toen wij uit Amsterdam vertrokken, was Sinterklaas nog niet gearriveerd. Gelukkig maar, anders hadden we niet zo ontspannen door de grachten kunnen dwalen. Rond 9:30 uur arriveerden wij bij Kanovereniging Zeeburg (KVZ). Wat een accommodatie! Een loods waarin 100 kano's opgeborgen liggen, net zoals bij ons, als sardientjes opgestapeld en naast elkaar, klaar om uit de stalling getrokken te worden. En in het midden verwarmde kleedruimtes en toiletten, voor dames en heren gescheiden met een kantine en pantry met alles d'rop en d'raan. Dit Walhalla voor kajakkers ligt slechts op twee meter afstand van het vlot in de Nieuwevaart en wij mochten er gebruik van maken.

De zeeburgers varen meer individueel en die zaterdagmorgen ging niemand met ons mee. Daar zijn wij dan weer goed in: met z'n dertienen op tocht gaan. Vanaf Zeeburg is het een klein stukje varen langs de Mauritskade naar de Amstel. Breed water met zowaar op de vroege morgen enkele roeiers. De toeristen lagen kennelijk nog op één oor; er was nauwelijks een rondvaartboot te bekennen. Die was er wel toen wij het Amstelkanaal zochten en dan zit je zomaar ineens bovenop zo'n varende etalage.

We gaan het Amstelkanaal in, langs de Jozef Israëlkade, met z'n Amsterdamse school, bruggetjes en brughuisjes, langs Okura, het Beatrikspark en de betere buurt van Oud Zuid. De rijkdom van de stad is zeker niet af te lezen aan de sloepen, jachtjes en ander drijfsel in de grachten. De firma Bootzeil zal zich diep schamen voor al die ruïnes, overdekt met een lap waar vaag hun bedrijfsnaam op herkenbaar is.

Het Amstelkanaal gaat over in Zuider Amstelkanaal en we varen door tot achter het Olympisch Stadion naar de Schinkeleilanden met wat aanlegsteigers. Een mooie plek om uit te stappen en te lunchen met vers gebakken pannenkoeken van Hans. Smullen!

Volgegeten varen we over de Schinkel die over gaat in de Kostverlorengracht terug richting het centrum, via het Jacob van Lennepkanaal, De Bilderdijkgracht en de Hugo de Grootgracht. We steken de Singelgracht over naar de Bloemgracht en er valt veel te bewonderen. We raken bedreven in het ontwijken van rondvaartboten en dankzij de mooie kaarten van Miriam vinden we telkens weer de beoogde route. We gaan linksaf de Prinsengracht op naar de Brouwersgracht, en weer rechtsaf naar de Keizersgracht. Daar pakken we de Leliegracht en steken door naar de Herengracht. We zigzaggen nog wat rond in de Jordaan en worden nu zelf ook bewonderd vanaf de bruggen waar toeristen foto's van ons maken. Aan het eind komen we weer uit bij de Amstel.

We steken over naar de Nieuwe Herengracht en gaan op weg naar onze tweede pauzeplek:

Anneke's Boom, voorbij het Scheepvaartmuseum en het VOC-schip, aan het Oosterdok. De temperatuur was al aan het dalen en hier konden we nog één keer opwarmen met bier en chocomel voor de laatste etappe, over het IJ. Dat is totaal ander water, met zeeschepen en golven die lang blijven staan. De lieve grachtjes zijn verwisseld voor de wereldhaven! We varen langs de Tall ships die afgemeerd liggen aan de Sumatrakade, langs de Ertshaven en de Mond van het Amsterdam-Rijnkanaal en steken de Entrepothaven in. Vandaaruit keren we terug naar de Nieuwevaart, het honk van KVZ met z'n verwarmde kleedkamers en toiletten. Wat een luxe om welkom te zijn bij deze kanovrienden in een stadscultuur. Hartelijk dank en kom ook eens bij ons varen op de Rijn, in de natuur van bevers, ijsvogeltjes, hoog- en laagwater, mist en gakkende ganzen. Een wereld van verschil.