Wessel schreeuwt de longen uit zijn lijfje tegen Rob. Alle kinderen kijken toe. Wessel waagt zich in het hol van de leeuw. Gelukkig zit Wessel bij Hanneke op schoot. Dat scheelt. Maar toch, je weet nooit hoe Rob reageert als je hem uitdaagt. Dit keer loopt het goed af.
Cas kant op naar links en doorkruist als een torpedo het flottielje van pakweg 20 kinderkano's, zeekano's en Canadezen op de terugweg van een ijsje. Cas kant op naar rechts en de torpedo scheert opnieuw door de chaotische 'kindervaartocht'. EEN, TWEE, DRIE . TWINTIG. Toon vaart met de van hem bekende slag door de grachten van het Venetië van Noord-Holland, eeh . Oostwoud. Hij laat Cas tempo varen. Hij legt later uit dat als je slag niet goed is dat je dan zomaar omgaat. Alles komt aan bod: lage steun, voorwaartse slag, tempo varen. Alleen de oorkonde ontbreekt nog.
Er wordt niet veel gesproken, meer in de trant van: "Heb jij ook methanol?", "Waar is het mes?", "Heb je die met boter gebakken?". Drie mannen zitten op een rij. Ze bakken pannenkoeken. Drie Trangia's & pannenkoeken mix: dat vergt concentratie. Want als de Trangia's branden, dan heb je geen tijd om te kletsen. Dat zorgt maar voor zwarte pannenkoeken.
Weet Linda dat ze eieren aan het koken is, vraagt Rieneke? De afgelopen drie kwartier is iedereen wel een paar keer langs de vier kokende eieren gekuierd. Ze kookt eieren gelukkig in ruim water. Hans serveert zijn KOFFIE uit. Alles loopt door elkaar, iedereen prijst zijn eigen waren aan, er wordt driftig geruild. Kinderen scharrelen rond en eten wat ze aanstaat. Marjolein zorgt uiteindelijk dat Linda's eieren nog goed komen.
Michiel is zoek. Dat past helemaal niet bij zijn karakter. Hij is de organisator van dit kanokamp. Gezagsgetrouw als die VADA kanoërs zijn, willen ze van hem de tochten horen. Na een uur of anderhalf in angstige spanning is hij weer onder ons. Iedereen is het er over eens dat een tocht zelden beter werd voorbereid dan door hem over land voor te rijden. Dat past juist weer goed bij zijn karakter.
Het kasteel van Medemblik is het doel. Kleine Casper moet 'zijn' mooie rode peddel teruggeven aan Robin en omruilen voor een witte en is daar zeer verdrietig over. Mark krijgt moede armen en wordt even gesleept. Maarten, Siebe en Stan idem dito. Robin en Cas glijden als zwanen over het water in hun Shoreline respectievelijk Ananas Acuta. Het belooft een warme dag te worden. Ontelbaar vaak stokt een 'Bino', een 'Kadet' of 'Triton' in het riet. Ontelbaar vaak zien we kleine meerkoetjes, eendjes, fuutjes. Het meer lijkt groter naarmate je kleiner bent en de wind is voor de kindertjes een serieuze uitdaging. Opnieuw wordt er af en toe gesleept. Bij de sluizen in Medemblik zitten de kinderen er door heen. We trekken de kano's op land ("aanmeren verboden") om het laatste stuk te lopen. Maar helaas . Haiko, Linda en Tom varen de 15 boten naar het andere weitje, zonder geit. Het kasteel is in middeleeuwse sferen. Zwaardvechtles, pannenkoeken bakken, leer bewerken, kaarsen maken, allemaal mensen in middeleeuwse kledij waar Lena perfect bij past met haar mooiste jurk van rood-velours. Natuurlijk staat grote Casper met zijn rug naar dit alles uit te kijken over het IJsselmeer. Zeilboten stippelen het uitzicht van horizon tot horizon. Je kunt het hem niet kwalijk nemen en Margreet zorgt ondertussen voor Sylke.
Rob zit loom wat te scullen. Tot zover is alles normaal. Hij kijkt eens om. Eigenlijk verveelt hij zich wat in dit 'tempo'. Watjes zijn het. Hij haalt zijn peddel links eens door het water. Dan ineens, op een manier die Popko nog zou verbazen, kiepert Rob om. UM! Met huid en haar. Zonder zijn hoed maar met zijn zonnebril nog op, komt hij proestend weer boven. Homerisch gelach volgt thuis op Het Kleed.
Tom pakt een mandarijn. Maar van opzij nadert het mandarijnenmonstertje. Eén voor één knijpt Sylke de partjes eerst fijn en stopt ze dan in haar mond. Lotte zit op een krukje naast Wessel en houdt zijn hand vast. Lena zit op 'het kleed' en leest. Samen met Marijn en Marjolein moeten de drie meisjes zich redden tussen al die jongetjes. Zoals Maarten met zijn wave-board en Stan. Maar Lena wint wel het 'schoengooien' vanaf de schommel. Siebe haalt galant haar schoen weer uit de brandnetels. Marijn wordt net als vorig jaar weer steeds dikkere maatjes met Corine. Corine is een soort Groot Voorbeeld. Op schoot, aardige gesprekjes, beetje tutten, gewoon een tweede moeder.
Haiko organiseert een vuur en dat is meteen goed voor de sfeer. Want ontkennen heeft geen zin, het is 's avonds na tien uur fris. En er staat wind. Hij heeft een App waarmee de sterrenhemel live en op de goede plek op de smartphone verschijnt. Het is een klein wonder van techniek. Nooit geweten dat het sterrenbeeld 'giraf' bestond.
De nieuwe K1 van Linda heeft nog minder stabiliteit dan een bejaarde. Maar Linda bevaart haar nieuwe aankoop alsof het de Heliaster is. Gerard en Geerte komen langs en lachen nog steeds na hun eerste Lange Tocht. Moe, rood verbrand, de laatste vijf minuten zijn nog wel te doen. Gerard is geheel volgens voorspelling twee keer kopje onder gegaan op het IJsselmeer maar is wonder boven wonder de moed niet kwijt. Geerte is als een diesel, die vaart rustig door
Tom den Boer, Mei 2010